Waarom accepteer je zijn nee niet, vroeg mijn zus? Mijn moeder en ik keken verbaast op toen ze dat zei. Eh…waarom eigenlijk niet?
Voor ons bezoek aan de mooie stad Cesky Krumlov had ik een appartement geboekt. 2 weken ervoor kwam er een 6e persoon bij. De kosten van de kamer werden afgeboekt, kosteloos afzeggen zat er niet meer in, we waren met 6 personen samen en toen besefte ik. ‘Oeps, ben vergeten te boeken voor de 6e’.
Niet gevreesd. Ik ging het vragen, komt allemaal goed. Ik vraag gewoon of de 6e persoon erbij kan. Maar wat zegt de man: “nee, de kamer is voor 5 personen”. Ik schudde de ongerustheid van me af en vroeg de man, “mogen we dan een matje meenemen?” “Nee, de kamer is voor 5 personen”, zei hij wederom.
Mijn moeder en ik bespraken waarom de man 2x nee zei. Misschien een rotdag. Misschien vaker meegemaakt dat ze boeken voor 5 en dan komen met 8. Misschien heeft hij bij aankomst wel plek. Misschien heeft hij dan een goed humeur en vind het wel goed.
En toen kwam de opmerking van mijn zus. “Waarom accepteren jullie zijn nee niet?” We verplaatsen ons verbaasd naar haar en zeiden. “Omdat we willen verklaren waarom hij nee zegt. Omdat we een oplossing willen hebben. Omdat we… gewoon om erover te kletsen.”
“Maar”, zei mijn zus, “als jullie nou eens die nee zouden accepteren, dan kunnen we verder met oplossingen zoeken”. Als er nog kwartjes bestonden, was dat het moment dat tie viel.
Als je het niet accepteert en kom je nooit verder. Dan zoek je geen oplossingen, blijf je rondmodderen in dat het niet kan, niet mag en niet wil. Heel fijn inzicht, dankje zus.
En zo ging het ook met de wilde kastanjes. Ik was te laat met rapen. Ze lagen onder de bladeren. Echt, vorig jaar vielen die bladeren veel later. Echt wel.
Wacht eens even. Wat had ik geleerd? Accepteer de situatie, ik was gewoon te laat. En bam, daar kwamen de oplossingen. Die lagen onder de bladeren. Bladeren aan de kant, wilde kastanjes in mijn emmer. En hup naar huis.
Heb jij iets te accepteren op dit moment? Ga je het doen? Dat accepteren om dan nieuwe plannen te maken, oplossingen te zoeken, leuke dingen te doen?
Ik zou zeggen, doen!
